We hebben allemaal wel eens gehoord van de verloren stad Atlantis. Volgens de mythologie heeft de stad ergens in de Atlantische Ocean gelegen, maar er zijn nooit bewijzen van gevonden. Dus de vraag is, heeft het echt bestaan? In deze blog vertellen wij over gezonken steden in de Middellandse Zee die wel degelijk hebben bestaan en een belangrijke rol hebben gespeeld in het verre verleden. Hun verhaal mag niet verloren gaan en er zijn raadsels die wachten om opgelost te worden. Dus lees zeker verder.
Baia – Italie
Gelegen in de Golf van Napels bevindt zich Baia. In de Romeinse tijd was dit een belangrijke kuurstad waar de rijken graag kwamen voor ontspanning. De vulkanische activiteit van de Vesuvius zorgde ervoor dat de omgeving meer dan geschikt was voor de bouw van thermale baden. De azuurblauwe zee, heetwaterbronnen en badhuizen creëerden de perfecte setting om te ontspannen. Onder andere Keizer Nero (37-68) en Julius Caesar (100-44 v.Chr.) brachten hier maar al te graag hun tijd door. In het jaar 79 barstte de vulkaan uit. Pompeii en Herculaneum werden bedolven onder as, lava en puimsteen. Baia bleef overeind, maar niet voor lang. Als gevolg van vulkanische activiteit (het langzaam stijgen en dalen van de aardkorst) is Baia gezonken. Vandaag de dag zijn de ruïnes van deze oude Romeinse stad te bezoeken door middel van duiken en snorkelen. Met name Ninfeo di Claudio en Villa a Protiro zijn goed bewaard gebleven. Met een duik in het archeologisch onderwaterpark van Baia ontdek je bij Nenfeo di Claudio onder andere een 200 meter lange, geplaveide straat waar je langs (replica) standbeelden van Octavia Claudia en god Bacchus zwemt. De originele standbeelden zijn te vinden in het archeologisch museum van Baia. Villa a Protiro is een villa waar de originele zwart-witte mozaïeken vloer nog in heel goede staat is te bewonderen. Ook geven overblijfselen van potten en kruiken aan hoe de villa er ongeveer uit heeft gezien.
Pavlopetri – Griekenland
Pavlopetri, de oudste stad die ooit onderwater is ontdekt. Waarschijnlijk zelfs de oudste geplande stad ter wereld met woonhuizen, regeringsgebouwen, fabrieken, markten, graftombes en meer. Alhoewel de stad maar 4 meter diep ligt, wat vrij ondiep lijkt, is de stad pas in 1967 (her)ontdekt door de Britse marine archeoloog Nicholas Flemming. Veel van Pavlopetri is goed bewaard gebleven, omdat het bijna volledig bedekt is met zand. Uit onderzoek blijkt dat de stad bewoond was in de periode van 2800 v.Chr. Het zou een welvarende en actieve havenstad zijn geweest die diende als tussenstop voor zeelui. Onderzoekers zijn ervan overtuigd dat rond 1000 v.Chr. de stad is gezonken na een reeks aardbevingen of verdronken door de stijging van de zeespiegel. Na de BBC documentaire City Beneath the Waves in 2011 werd de omgeving overspoeld met geïnteresseerde toeristen. Uit bescherming is het gebied niet toegankelijk voor recreatieve duikers. Unesco waarschuwt dat Pavlopetri bedreigd wordt door vervuiling en schade door scheepsankers en de aanleg van infrastructuur zoals pijpleidingen en elektriciteitscentrales. Met goeie management heeft het veel potentie om een toeristische attractie te zijn.
Heracleion – Egypte
Heracleion, de Griekse naam voor de Egyptische stad Thonis, is een gezonken stad aan de kust van Egypte, zo‘n 32 kilometer ten noordoosten van Alexandrië. Opgericht in 800 v.Chr., zelfs nog ouder dan Alexandrië, was het een van de oudste steden van Egypte. Toen het Egyptische rijk van de farao’s aan het afnemen was, groeide Heracleion tot een belangrijke havenstad voor internationale schepen en het innemen van belastingen. In die tijd werd de stad gebouwd op eilanden in de delta van de Nijl. Ongeveer 1200 jaar nadat Heracleion werd opgeslokt door de Middellandse Zee, is de stad (her)ontdekt. De Franse onderwaterarcheoloog Franck Goddio heeft samen met een groep van de Europees Instituut voor Onderwaterarcheologie in 2000 de stad gevonden op 30 meter diepte. Men gelooft dat de stad is gezonken door natuurrampen in 800 n.Chr. Langzaamaan worden de geheimen naar het oppervlak gebracht. Duikers en onderzoekers vinden steeds meer tempels, ruïnes, munten en juwelen.
Apollonia – Libië
Het Griekse eiland Thera werd getroffen door 7 jaren van extreme droogte, waardoor de bevolking genoodzaakt was om aan de andere kant van de zee een kolonie te starten. Zo is Cyrene opgericht in 630 v.Chr aan de vruchtbare kust van Libië. Het gebied werd uitgebouwd met nieuwe havens en steden. Apollonia is daar een van. Het oosten van Libië was vruchtbaarder en waterrijker dan het westen waardoor graan, gerst, olijfolie en wijn geproduceerd konden worden. Ook andere gewassen zoals appel- en vijgenbomen werden verbouwd om het volk te voorzien van voedsel. In 74 v.Chr. werd Apollonia toegeëigend door de Romeinen en gemaakt tot hoofdstad van de regio. In de vierde eeuw is Apollonia grotendeels gezonken door een aardbevingen en overstromingen. De muren en het theater zijn de enige Griekse ruïnes die nog zichtbaar zijn. Het badhuis van Hadrianus en de havengebied met pakhuizen uit de Romeinse tijd zijn ook nog zichtbaar. De binnenhaven en de oostelijk haven zijn beide onderwater verdwenen. De site is wel te bezoeken, maar duiken is niet toegestaan.
Zoals hieruit te concluderen heeft de Middellandse Zee veel geheimen te bewaren. Wie weet welke oude geheimen nog komen bovendrijven. Daartegenover heeft de wereld ook mensgemaakte beelden die ver boven het water uitsteken. Ben je benieuwd wat deze zijn? Lees dan onze blog over de 5 grootste standbeelden ter wereld.
