Tegenwoordig kunnen we door technologische en sociale ontwikkelingen steeds meer van de wereld zien. Echter, zijn er ook plekken waar zowel toeristen als bewoners beslist niet mogen komen. Hier zijn verschillende redenen voor. Zo kan de plek te gevaarlijk zijn voor mensen, zijn er gruwelijke dingen gebeurd in het verleden of het spookt er. Ik vertel jou graag over drie van deze plekken die verboden zijn om te betreden.
Slangeneiland (Ilha da Queimada Grande) – Brazilië
Dat Brazilië vol zit met de meest adembenemende plekken is geen verassing. Op ongeveer 145 kilometer van de kust van São Paulo ligt het eiland Ilha da Quiemada Grande, ook wel bekend als Slangeneiland. Dit eiland ziet er op het eerste gezicht uit als wederom een prachtige Braziliaanse plek, maar schijn bedriegt, want dit eiland wil je zeker niet betreden. Dat zou ook niet kunnen, omdat het eiland verboden is te bezoeken. Het eiland zit namelijk vol met 2.000 tot 4.000 gouden lanspunt adders. Een van de dodelijkste slangen in de wereld. Het gif van deze specifieke adder kan een mens binnen één uur om het leven brengen. Van 1909 tot 1920 woonden er een familie op dit gruwelijke eiland. Zij bedienden de vuurtoren en zorgde voor het dagelijks onderhoud aan de vuurtoren Volgens de Brazilianen kwam de familie om door de bijt van de slangen die hun huis in glibberde.
Sommige mensen geloven dat deze slangen door piraten op het eiland werden geplaatst om hun goud te beschermen. Echter is uit onderzoek gebleken dat de dichte slangenpopulatie al meer dan duizend jaar geleden is ontstaan zonder menselijk invloed. Ongeveer 11.000 jaar geleden steeg de zeewaterspiegel zo sterk dat het eiland werd afgezonderd van Brazilië. Hierdoor zijn de slangen die destijds op dit eiland verbleven anders geëvolueerd dan de slangen die op het vasteland van Brazilië leven.
Poveglia – Italië
Dit eiland ligt tussen Venetië en Lido en is verboden gebied voor ieder. Met de bijnaam ‘Eiland des Doods’ zal je als toerist ook niet graag naar dit eiland op vakantie willen gaan. Het eiland heeft een zeer duistere geschiedenis wat een grote rol speelt voor haar bijnaam. We hebben allemaal wel eens de pest gehoord die vele landen in haar greep had, want zeg nou zelf: waar mensen zijn heersen ook virussen en bacteriën. Venetië was in de 14e eeuw een havenstad en tevens het epicentrum voor de verspreiding van de pest in West-Europa. Tijdens deze periode was het normaal om de zekere ‘pestmeesters’ op straat te zien lopen. Deze waren te herkennen aan hun masker met een lange vogelbek, gevuld jeneverkruid en boerenwormkruid. De pestmeester was degene die bepaalde wie wel en niet de pest heeft. Als de pestmeester achtte dat jij de pest had, werd je naar een quarantainelocatie verbannen, ook wel een lazaret genoemd.
In het geval van Venetië werd men naar Poveglia eiland gestuurd. Hier zaten de besmette en besmetting verdachten voor veertig dagen afgezonderd, maar dit was vaak veel langer. Men werd zeer slecht behandeld door het zorgpersoneel die er werkte. Ze werden na enige tijd niet eens meer als mens gezien. De meesten van hen kwamen ook niet meer terug en verloren hun leven op het eiland. Na een tijdje overschreed het aantal doden de capaciteit die het eiland heeft met betrekking tot begraafmogelijkheden. Daarom ging men over tot het cremeren van de lijken en het schijnt dat 50% van de grond bestaat uit het as van deze mensen.
Tot 1814 diende het eiland als quarantainelocatie, hierna werd het eiland gesloten voordat er in 1922 een psychiatrisch hospitaal op het eiland werd gevestigd. Hier werden de geestenzieken naartoe verbannen. Men was destijds van mening dat deze zieke mensen een slechte invloed zouden hebben op de samenleving, dit komt mede doordat toentertijd nog vrij weinig bekend was over psychische problemen. Ook toen vervolgde de horrorverhalen van het eiland. Zo was er een hoofdpsychiater die medische experimenten uitvoerde op zijn patiënten. Diezelfde arts pleegde in de jaren dertig van de twintigste eeuw zelfmoord door van de toenmalige klokkentoren af te springen.
Noord Sentinel Eiland (Andaman Eilanden) – India
Dit eiland wil je beslist niet betreden. Noord Sentinel Eiland is een van de weinige eilanden die is afgezonderd van de rest van de buitenwereld. Op het eiland woont al meer dan duizenden jaren dezelfde stam, namelijk: de Sentinelezen. Er werd voor het eerst contact met de stam gemaakt in de dertiende eeuw. Ontdekkingsreiziger Marco Polo schreef over deze stam en ook toen was hij niet positief over hen te spreken. De Sentinelezen zijn namelijk erg agressief en vallen iedereen met pijl en boog aan die het eiland willen betreden of die volgens hen te dicht bij het eiland zijn.
De stam bestaat ongeveer tussen de 50 en 400 mensen. Ze hebben geen divers dieet en eten voornamelijk alleen maar vis die zij zelf vangen en kokosnoten van de vele kokosnootbomen. Af en toe wordt er door hen vlees gegeten, maar dit gebeurt niet vaak. Ze leven daarnaast ook nog primitief. Hun huizen bestaan uit zelfgebouwde hutten. Lezen, schrijven en tellen kunnen ze niet en vele kennis die wij van de wereld hebben, ontbreekt.
De laatste keer dat iemand het eiland betrad was John Allen Chau die van mening was dat de Sentinelezen een reïncarnatie van de duivel waren en dat zij de leer van God moesten leren. Hij huurde illegaal een vissersboot die hem naar het eiland bracht. Nog geen paar stappen gezet op het eiland, werd hij meteen aangevallen door de stam waarna hij vervolgens overleed. Velen beweren dat het volk kannibalistisch is en John na zijn dood hebben opgegeten. Dit is echter niet bevestigd, maar een ding is zeker. Niemand moet dit eiland betreden als je je leven liefhebt.
Nu ik je over deze drie plekken heb verteld, zou jij het durven om hier naartoe te gaan als deze plekken niet officieel was verboden voor toeristen en bewoners? Of weet jij nog meer plekken waar wij beslist niet mogen komen?
